Een fortuin aan ramen en een deur. Tweehonderdvijftig euro toeslag voor een postbakje aan een deur die tien keer duurder is. Hoe verzinnen ze het? Verbolgenheid verjaagt de pingelschaamte. De brievenvanger kan ook gratis blijkt dan plots. Hoeveel van onze Euro's zijn er zo al uit verlegenheid in de commissie van verkopers blijven hangen?
Zo gaat het verder in een rotvaart. Schilders en bezetters, tegels voor de vloer, tegels voor de badkamer, epoxy op de grond. Verlichting en verluchting. Valse plafonds en dimmers voor de spots. Vloerverwarming en radiatoren in alle mogelijke prijzen. Een bad in staal of kunststof, als je wil ter waarde van een kleine auto. Dat er vrije tijd aangaat om ook nog een toilet uit al die overvloed te moeten kiezen. Alsof er ooit nog iemand naar dat ding zou kijken om zijn esthetische bijdrage aan het interieur te evalueren.
En straks moeten al die bestelde spullen ook geleverd en geïnstaleerd. De volgorde is cruciaal. Eerst slijpen in de muren, alvorens te bezetten. Geen keuken zonder chap, geen spots zonder vals plafond. Voorlopig blijft het wachten op de ramen. Die konden pas gemeten en besteld eens de ruwbouw af. Leveringstermijn, acht weken. Geen ramenboer die ook een plan vertrouwd? Het wordt nog drummen straks, om al dat gerief geplaatst te krijgen. Het moet er allemaal in voor het zomerbouwverlof, want met het einde van de lente loopt niet alleen het tijdelijk huurcontract af maar zonder twijfel ook ons kampeergeduld.
Het wordt plannen en achter veren zitten. Op aanvraag tovert onze architect een "Gantt chart" uit Excell. Het kan nog net, toch in vierkleurendruk, hoewel de keuken er misschien nog niet zal staan.
Of ik er gerust in ben. Wacht dacht je dan?

Geen opmerkingen:
Een reactie posten